Jacqueline Duurland is een filosoof die van een goed glas wijn houdt. Ze denkt na over de verleiding van smaak, alcohol en de roes.
Het is pas vier uur, dus Jacqueline Duurland kiest voor een klein wijnglas. Een pecorino wordt het, een wit druivenras uit Italië. ‘Licht en fris, perfect voor een dag als vandaag.’ Buiten schijnt de zomerzon in een strakblauwe lucht op de bloemen en planten van het Haarlemse hofje waarin Duurland woont. Ze ruikt, neemt een slok. ‘Heerlijk, een beetje mineralig ook. En dan te bedenken dat deze druif bijna vergeten was. Dat was zonde geweest.’
Lees hier het hele artikel
Door Alexandra van Ditmars. Bron: Filosofie Magazine